حلقه مفقوده ای در صنعت بتن کشور
  • دسته بندی : مقالات
  • درتاریخ : 7 آبان 1399
  • بدون دیدگاه
  • زمان مطالعه : 5 دقیقه

حلقه مفقوده ای در صنعت بتن کشور

صنعت سیمان با عمر بیش از 265 سال هنوز هم نیاز به بازنگری ها و تکمیل ساختاری دارد و کماکان دانشمندان و محققین همواره با تغییرات در ترکیب و تولید آن کوشش و تلاش خود را بکار برده اند تا بتوانند تولید آنرا با کیفیت بالاتر و حفظ محیط زیست در کاستن گازهای گلخانه ای بکار گیرند . 
تولیدات سیمان آمیخته و بکارگیری انواع سرباره ها و سیلیکات ها نمونه بارزی از این تلاش ها است.
از طرفی متأسفانه با توجه به اینکه کشور ایران یکی از غنی ترین کشورهای جهان از نقطه نظر کانی ها و   سنگ های متنوع در جهان است لیکن متأسفانه کمتر مطالعات در زمینه شناخت مصالح مورد کاربری در بتن (شن و ماسه) انجام گرفته و یا مطالعات و کنکاش ها در حد تألیفات و مقالات بوده و کمتر در کاربری آن در صنعت بکار گرفته شده است. شرکت های مولد سنگدانه که معمولاً رودخانه ای و حتی شرکت های موفق به دریافت گواهی استاندارد تولید شن و ماسه هم (کمتر از تعداد انگشتان یک دست) قصور بزرگی در صنعت بتن کشورمان دارند. عدم نظارت و کنترل بر این تولیدات پرسش ها و چراهای بعدی را مطرح و مشکل را دوچندان میسازد.
از طرفی این تصور و این فرهنگ نابجا و متأسفانه جا افتاده در کشورمان (سطح بتن پس از استقرار در قالب بایستی کاملاً صاف و صیقلی باشد) جنبه تجاری بودن و رضایت دیدگان را بر کیفیت مطلوب از نقطه فنی رجحان داده و موجب حلقه مفقوده طرح اختلاط شده اند!!
با اطمینان میتوان گفت بیش از 99% کارگاههای تولید بتن اعم از قطعات پیش ساخته و یا بتن آماده واحد تحقیقات و طرح اختلاط را در کارگاه خود ندارند و یا در صورت دارا بودن ماشین آلات و ابزارهای مرتبط بهره وری از ان صورت نمیگیرد و یا کارشناسی مرتبط با آن به استخدام سازمان ذیربط در نیامده است.
افسوس عدم نگرش ها بر این نکته مهم طرح اختلاط موجب گردیده استفاده از ریز دانه ها (ماسه) در بتن های تولیدی امروز سهم بالائی داشته، عملاً محصولی گران تر ، مصرف سیمان مازاد بر نیاز استاندارد و طبعاً آب مصرفی بالاتر و در نهایت بتن با کیفیت نامطلوب به جامعه ارائه میگردد و پس از مدت زمان کوتاهی سازه های تولیدی بنای کلنگی محسوب میشوند.
این حلقه مفقوده طرح اختلاط بهنگام همایش ها و مسابقات در بین جامعه دانشجوئی و پاره ای صنایع تولید کننده بتن شکل و فرم دیگر و ابعاد تعالی و گسترده پیدا می کند لیکن پس از پایان یافتن همایش ها دوباره در تولید و عرضه بتن فراموشی اولیه را بخود میگیرد.
نمودار روبرو چند طرح اختلاط متداول در جامعه جهانی و رایج در بسیاری کشورهاست و متأسفانه در کشور ما اکثراً جای مورد B (ماسه) و با مورد C (شن) تعویض می شود. جدای از آنکه آب را هم مایه حیات میدانیم و از ارزانی آن به وفور استفاده میکنیم غافل از آنکه مصرف بیش از اندازه آب غلظت شیره سیمان را کاهش داده نقصان چسبندگی بین دانه ها را بدنبال دارد.
از طرفی کاربری بسیاری از مواد شیمیائی و یا معدنی مساعدت کننده در روانی بتن و کاهنده آب در بتن را با نام (افزودنی) در پندار خود داریم و با این تفسیر از کاربری آن در ساخت بتن پرهیز می کنیم.
شاید جالب باشد بدانیم این نوع مواد در بتن با کلمه (Concrete Admixture) و با تفسیر هم آمیزه و به نوعی از اجزاء لاینفک در تولید بتن معنی شده است.
امید آنروز که پذیرا شویم محققین بسیار در جهان کوشیده اند و راهکارهای بسیاری را تجربه نموده و دانش اندوخته خود را در انواع کتابها و صفحات دنیای مجازی برای بهینه سازی سازه ها نگارش نموده اند.
بیاییم راههای رفته را تجربه مجدد ننمائیم و پیوند علم و صنعت را بیش از پیش در باور خود بنشانیم.

به این مطلب امتیاز دهید 0
پرینت
اشتراک گذاری:
مطالب مرتبط
دیدگاه خود را در مورد این مطلب بنویسید.
Captcha
لطفا صبر کنید...